Yolcu yolunda gerek!
Sen bu şiiri okurken,
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım.
Artık ne özlemlerimi duyacaksın, bıçak yarası gibi derin,
Ne de telefonlarım çalacak gece yarısı.
Seni sana, beni bir akıl hastanesine bırakıp,
Çıkıp gideceğim bu şehirden!
Nasılsa kavuşamadım sana,
Nasılsa gönlünün kıyısına varamadım bir türlü.
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu,
Ve bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın.
Oysa ben, sevdamızı loş ışıklar altında anlatmıştım.
Ne yaptıysam, ne ettiysem,
Bir türlü sana yar olamadım.
Şimdi işte, çıkıp gidiyorum hayatından,
Seni de sana bırakıp gidiyorum!
Artık pusulam hasreti, saatim yalnızlığı,
Ve takvimler sensizliği gösteriyor bana.
Ne yaparsın, yolcu yolunda gerek!
Filiz kaya
