İçimde
Tarifsiz bir hüzün
Hüznüme yaren Üsküdar
Yürüyorum,
Ellerim cebimde
Aklım uzaklarda,
Düş’tün
Ve yine
Düştün aklıma
Yürüyorum,
Yüreğim daralıyor
Beynimde yankılanıyor kubbeler
Yürüyorum,
Buhar oluyor zaman
Yeryüzünde yapayalnız gibiyim
Kar altında sanki
Nevbaharım
İş ve düş
Kış ve ateş
Aşk ve ağıt
Bulut ve kırağı
Ben ve Çolig
Alın beni tenhalar
Bir tenhaya götürün
Alın beni benden
Düş şehrime uçurun
Ruhumu saran özlemi
Ana toprağıyla yoğurun
Gül ve bülbül
Ben ve şehrim
Ve bilinmezliğe doğru
Süregiden bir hayat.
FERHAT USLU
